Van La Paz naar Uyuni

Eindelijk weer eens fatsoenlijk internet. Het was niet mogelijk de afgelopen dagen een verslag te schrijven. Het is nu inmiddels 1 uur in de nacht maar Cees en ik hebben samen met Wilfred nog wat zitten drinken in een leuke tent met Boliviaanse live muziek. Maar morgen kunnen we uitslapen dus ik schrijf nu nog even wat we de afgelopen dagen hebben beleefd. Dinsdag was Cees niet lekker, hij had nogal last van zijn maag. Wilfred zou ons La Paz laten zien, maar Cees durfde het niet aan mee te gaan. Wim en Roos, onze reisgenoten gingen ook niet mee omdat hun een terugvlucht gingen boeken. Bleven alleen Rob en Annette over, onze andere reisgenoten. Met ons vieren gingen we dus op stap. Het was weer prachtig weer. Ondanks dat we in de regentijd zitten hebben we alleen nog maar goed weer gehad. Wat een stad is dat zeg. Wel leuk om gezien te hebben maar niet om lang te verblijven. 'S avonds hebben we in een Nederlands restaurant een sateetje gegeten. Ik weet niet of daar wat mee aan de hand was of dat het iets anders was maar de volgende dag had ik last van mijn maag. Dit was woensdag 1e kerstdag, en deze dag stond een lange reisdag op het programma. Van kerst hebben we dus niet veel meegekregen. Nou merk je hier niet veel van kerst, nouja ze hebben een kerstmarkt en een enkele kerstboom maar dan houd het ook op. Zelfs de bouwvakkers waren nog bezig. Om kwart voor 10 werden we opgehaald. Hier moesten we afscheid nemen van Wim en Roos. Zij zouden die middag terugvliegen naar huis. Om half 12 moesten we dus bus hebben naar Oruro. Deze vertrok uiteindelijk pas om kwart over 12 omdat ie toen pas vol genoeg zat. Hier werden trouwens onze gegevens genoteerd met een typemachine. Echt zo'n ouderwetse. Deze busrit duurde 5 uur. Bij aankomst in Oruro werden we opgehaald door iemand die ons meenam naar het enige restaurant in de stad dat voor ons openging en waar ons kerstmaal hadden, een tosti want meer had ie niet. Cees en ik hebben die overigens niet op want wij durfden nog niet veel te eten, bovendien voelde ik me erg beroerd. Wij hadden cup-à-soup als kerstmaal. Om 7 uur gingen we met de trein naar Uyuni. Gelukkig een erg comfortabele trein, want de reis zou 8 uur duren. Om 3 uur ' 's nachts kwamen we in Uyuni aan. Om 4 uur lagen we op bed en om 7 uur moesten we er weer uit om naar Salar de Uyuni te gaan. Dit is de op 1 na grootste Zoutvlakte van de wereld. Met een jeep gingen we daarheen. Het wordt geschat dat het meer dan 10 miljard ton zout bevat. Het was echt een prachtige dag op die Zoutvlakte. Midden op deze Zoutvlakte was een eiland waar we onze lunch kregen. Hier op deze vlakte is in januari ook de Dakar rally. 'S avonds een pizza in het hotel gegeten en lekker vroeg maar bed want we waren best moe. Vanmorgen op tijd vertrokken naar Potosi, een rit van 4 uur met een lokale bus. Koffers op het dak, echt prachtig. Tijdens deze rit is Wilfred waarschijnlijk bestolen van zijn geld. We zouden niet weten wanneer het anders gebeurd moet zijn. Gelukkig had hij niet al zijn geld bij elkaar en was niet alles weg, maarja het was toch aardig wat en dat is toch heel vervelend. Terwijl we juist vonden dat het zo goed ging. Peru en Bolivia zijn toch hele arme landen, en er is veel criminaliteit. Nu zitten we in Potosi. Deze stad is door de Unesco tot werelderfgoed verklaard vanwege zijn rijke historie en koloniale architectuur. De stad dankt zijn ontstaan aan de ontdekking van zilvererts. We zitten nu op bijna 4100 meter hoogte. Vanmiddag een muntmuseum bezocht, en morgen hebben we nog een dag hier. We gaan met de nachtbus naar La Paz en vandaar naar Copacabana aan het Titicacameer. Weer een behoorlijke reis dus. Gelukkig zijn we inmiddels wel van de maagklachten af. Gelukkig maar want de incatrail komt er bijna aan.....