Het echte leven in Peru

Vanmorgen vroeg uit de veren want we gingen al op tijd op pad. We werden opgehaald bij ons hotel door Miguel die ons het echte leven in Peru zou laten zien. We gingen eerst naar de markt waar het op dat moment nog niet zo heel druk was. De grootste drukte is aan het einde van de middag altijd. Lekker om dat nog je stukje vlees te kopen dat al de hele dag ongekoeld ligt. Hierna reden we naar een vallei waar Sillar, vulkanisch gesteente , op een traditionele manier wordt ontgonnen. Echt ongelofelijk om te zien dat een man van 80 jaar hiermee bezig was. Zo krom als de hoepel van het hele dag gebukt staan om met een mal blokken te maken met een beitel voor een paar sol per blok. Een sol is ongeveer 25 cent. En over zo'n blok doet ie zeker wel een uur. De hele dag bezig in de warmte en omdat het heel wit is is het ook nog eens heel slecht voor de ogen. En het kan zomaar zo zijn dat een blok door de bazen niet goedgekeurd wordt. We gingen hierna door naar de begraafplaats. Door alle kleurtjes en allerlei attributen die er neergezet worden zag het er best vrolijk uit. We reden door de sloppenwijken van Peru. In Peru zijn maar 300 rijke families. We gingen nog naar een weeshuis. Ze noemen het zo maar de kinderen hebben nog wel een moeder. Meestal zijn het kinderen van een moeder die zwanger is geworden van een rijkere jongen. Hiermee hopen ze dan uit de armoe te komen. Maar de jongen wil dan niets van het kind weten en staat de moeder er alleen voor. Als ze dan gaat werken kan ze het kind elke dag daar brengen. Ook bezochten we een gemeenschappelijk eethuis. Hier maken vrouwen maaltijden klaar als lunch en diner en daar komen mensen eten tegen betaling. De vrouwen die dit eten klaarmaken worden betaald in de vorm van eten voor hun gezin. Al met al was het heel interessant en zie ja weer dat De meeste mensen in Peru het heel arm hebben. Het bedrag dat wij betaalden voor de excursie komt ook voor een deel ten goede aan deze projecten in de vorm van producten.
Vanmiddag nog het Santa-Catalina klooster bezocht.
Vanavond heeft Cees cavia gegeten. De kop zat er ook nog aan. Zag er niet echt smakelijk uit, maar hij vond t lekker.
Morgenochtend vertrekkende al vroeg richting Colca Canyon. Zitten we hier in Arequipa al op ruim 2300 meter hoogte, morgen wordt dat nog meer. We gaan dan naar 3700 meter. Vandaag coca blaadjes gekauwd, dat schijnt te helpen tegen hoogteziekte. Het valt niet mee want echt lekker is het niet. Maar we gaan het zien of we last krijgen van de hoogte. Morgen hebben we volgens mij geen internet dus dan geen reisverslag, dus tot over een paar dagen.